Nie pożądaj żadnej rzeczy, która jego jest. Homilia w czasie Mszy św. Płock, 7 czerwca 1991 mateusz.pl/jp99/pp/1991/pp19910607b.htm Na zakończenie Mszy św. Jan Paweł II powiedział: Zanim się rozstaniemy …More
Nie pożądaj żadnej rzeczy, która jego jest.
Homilia w czasie Mszy św. Płock, 7 czerwca 1991
mateusz.pl/jp99/pp/1991/pp19910607b.htm
Na zakończenie Mszy św. Jan Paweł II powiedział:
Zanim się rozstaniemy, pragnę pozdrowić całe Mazowsze, ogarniając jego wielowiekową przeszłość, jego teraźniejszość i przyszłość, to miejsce, jakie ma w dziejach naszej Ojczyzny, w dziejach Kościoła, w dziejach świętości. Wystarczy wspomnieć św. Stanisława Kostkę z Rostkowa, waszego rodaka. Ale trzeba pamiętać o siostrze Faustynie. Posłannictwo Miłosierdzia Bożego miało swój czas, był to czas straszliwej II wojny światowej, straszliwej pod wielu względami, była to jakaś ostateczna eskalacja zła na naszym kontynencie. Na ten czas Bóg przygotował posłannictwo Bożego Miłosierdzia, którego świadkiem, rzecznikiem stała się ta prosta córka polskiej ziemi.
Pozdrawiając całą wspólnotę eucharystyczną, wszystkich tutaj obecnych, w sposób szczególny pragnę powitać naszych gości, a przede wszystkim nowego arcybiskupa Pragi, następcę na tej stolicy św. Wojciecha. Prosimy go, aby pozdrowił od nas kardynała Františka Tomáška, swego poprzednika. Również witam innego gościa z bliskiej nam Rumunii, arcybiskupa Bukaresztu. Witam przedstawicieli władz państwowych, mianowicie przedstawicieli prezydenta Rzeczypospolitej, parlamentu i rządu. Zechcieli uczestniczyć w tej eucharystycznej modlitwie także bracia innych wyznań chrześcijańskich, pozostających w dialogu ekumenicznym: serdecznie ich pozdrawiamy.
Znajduje się tutaj wiele grup zorganizowanych z diecezji płockiej, z całej Polski, a także z zagranicy, zwłaszcza z bliskich nam krajów ościennych. Są tu obecne dzieci z Czarnobyla, które spędzają czas odpoczynku w Polsce. Pozdrawiam was, drogie dzieci, szczególnie serdecznie. Dziękuję organizatorom, wszystkim, którzy w to dzieło wkładają swoje serce, wierni słowom Chrystusa: „Co uczyniliście jednemu z braci moich najmniejszych, toście Mnie uczynili”. Zanieście, drogie dzieci, słowo papieskiego pozdrowienia, błogosławieństwa do waszych rodzin, parafii, szkół, do całej waszej Ojczyzny.
Są tutaj przedstawiciele ośrodków polonijnych z całego świata, którym przewodniczy prezes Wspólnoty Polskiej, marszałek Senatu Andrzej Stelmachowski oraz prezes Kongresu Polonii Amerykańskiej Edward Moskal. Są także dwaj nasi rodacy amerykańscy: arcybiskupi Detroit, kardynał Szoka, obecnie w Watykanie, i jego następca, arcybiskup Maida. Proszę, ażeby zechcieli przekazać wszystkim naszym rodakom za oceanem i na całym świecie nasz chrześcijański pocałunek pokoju.
Serdeczne słowo pozdrowienia kieruję do obecnych tutaj naszych braci i sióstr ze Słowacji.
A teraz, przechodząc niejako na własne podwórko, zwracam się do Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Diecezji Płockiej, które przyjęło jako swoje milenijne hasło Kościoła w Polsce: „Rodzina Bogiem silna”. Swoją działalnością pragniecie pomóc rodzinie zachować ten kształt, ten wymiar, jaki nadał jej Bóg-Stwórca i Odkupiciel przez pogłębienie kultury chrześcijańskiej w małżeństwie i rodzinie, przez chronienie życia oraz niesienie rodzinom wszechstronnej pomocy. Niech wam Bóg błogosławi.
Ruch „Wiara i Światło”, wielka służba w imię Chrystusa człowiekowi cierpiącemu. Ruch ten wyrasta z tego zjawiska, jakim dla Kościoła jest Matka Niepokalana. Jej Sercu, w uroczystość Bożego Serca Jej Syna, zawierzam tych wszystkich, którzy potrzebują pomocy, i tych, którzy im tę pomoc niosą. Ruch „Światło-Życie” oraz Służba Liturgiczna łączy się dla mnie z pamięcią śp. ks. Franciszka Blachnickiego. Jest to ruch związany z moją biskupią młodością. Pamiętam spotkania w Nowym Targu przy pierwszej pielgrzymce, pamiętam duchowe dary, jakie ofiarowali wtedy wasi starsi bracia i siostry Kościołowi. Wasze pokolenie przedłuża tę tradycję, pragnie wejść w trzecie millennium chrześcijaństwa, unikając wad i grzechów poprzez pracę nad sobą, pielęgnowanie cnót, zwłaszcza abstynencji, prawdomówności, odwagi i męstwa. Polska i świat u progu trzeciego tysiąclecia potrzebują ewangelicznego zaczynu.
Są tu obecni również drodzy nasi harcerze z ich bogatą tradycją miłości Boga, bliźniego i Ojczyzny, z ich hasłem: „Czuwaj!”
Jeszcze jedno znamienne wydarzenie. Na początku Mszy św. znakiem krzyża św. zostało zainaugurowane i rozpoczęło ewangelizacyjną działalność Radio Diecezji Płockiej. Pierwsza katolicka rozgłośnia radiowa w Polsce. Vivant sequentes! Niech żyją następcy! Jak widać, niemało jest tych pozdrowień dla Mazowsza, dla diecezji płockiej. Przez tyle wieków nazbierało się i nie wiem, czy to już wszystko.
Jeszcze jedno małe rozliczenie wypada nam tu zrobić, mianowicie we Włocławku powiedziałem na końcu: „Dziękujemy ci, deszczu, żeś przyszedł dopiero pod koniec Mszy św.” Tutaj wypada powiedzieć: „Dziękujemy ci, deszczu, żeś ustał na początku”.
Drodzy bracia i siostry, do wszystkich mówię słowa Apostoła: „Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich” (1 …
Homilia w czasie Mszy św. Płock, 7 czerwca 1991
mateusz.pl/jp99/pp/1991/pp19910607b.htm
Na zakończenie Mszy św. Jan Paweł II powiedział:
Zanim się rozstaniemy, pragnę pozdrowić całe Mazowsze, ogarniając jego wielowiekową przeszłość, jego teraźniejszość i przyszłość, to miejsce, jakie ma w dziejach naszej Ojczyzny, w dziejach Kościoła, w dziejach świętości. Wystarczy wspomnieć św. Stanisława Kostkę z Rostkowa, waszego rodaka. Ale trzeba pamiętać o siostrze Faustynie. Posłannictwo Miłosierdzia Bożego miało swój czas, był to czas straszliwej II wojny światowej, straszliwej pod wielu względami, była to jakaś ostateczna eskalacja zła na naszym kontynencie. Na ten czas Bóg przygotował posłannictwo Bożego Miłosierdzia, którego świadkiem, rzecznikiem stała się ta prosta córka polskiej ziemi.
Pozdrawiając całą wspólnotę eucharystyczną, wszystkich tutaj obecnych, w sposób szczególny pragnę powitać naszych gości, a przede wszystkim nowego arcybiskupa Pragi, następcę na tej stolicy św. Wojciecha. Prosimy go, aby pozdrowił od nas kardynała Františka Tomáška, swego poprzednika. Również witam innego gościa z bliskiej nam Rumunii, arcybiskupa Bukaresztu. Witam przedstawicieli władz państwowych, mianowicie przedstawicieli prezydenta Rzeczypospolitej, parlamentu i rządu. Zechcieli uczestniczyć w tej eucharystycznej modlitwie także bracia innych wyznań chrześcijańskich, pozostających w dialogu ekumenicznym: serdecznie ich pozdrawiamy.
Znajduje się tutaj wiele grup zorganizowanych z diecezji płockiej, z całej Polski, a także z zagranicy, zwłaszcza z bliskich nam krajów ościennych. Są tu obecne dzieci z Czarnobyla, które spędzają czas odpoczynku w Polsce. Pozdrawiam was, drogie dzieci, szczególnie serdecznie. Dziękuję organizatorom, wszystkim, którzy w to dzieło wkładają swoje serce, wierni słowom Chrystusa: „Co uczyniliście jednemu z braci moich najmniejszych, toście Mnie uczynili”. Zanieście, drogie dzieci, słowo papieskiego pozdrowienia, błogosławieństwa do waszych rodzin, parafii, szkół, do całej waszej Ojczyzny.
Są tutaj przedstawiciele ośrodków polonijnych z całego świata, którym przewodniczy prezes Wspólnoty Polskiej, marszałek Senatu Andrzej Stelmachowski oraz prezes Kongresu Polonii Amerykańskiej Edward Moskal. Są także dwaj nasi rodacy amerykańscy: arcybiskupi Detroit, kardynał Szoka, obecnie w Watykanie, i jego następca, arcybiskup Maida. Proszę, ażeby zechcieli przekazać wszystkim naszym rodakom za oceanem i na całym świecie nasz chrześcijański pocałunek pokoju.
Serdeczne słowo pozdrowienia kieruję do obecnych tutaj naszych braci i sióstr ze Słowacji.
A teraz, przechodząc niejako na własne podwórko, zwracam się do Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Diecezji Płockiej, które przyjęło jako swoje milenijne hasło Kościoła w Polsce: „Rodzina Bogiem silna”. Swoją działalnością pragniecie pomóc rodzinie zachować ten kształt, ten wymiar, jaki nadał jej Bóg-Stwórca i Odkupiciel przez pogłębienie kultury chrześcijańskiej w małżeństwie i rodzinie, przez chronienie życia oraz niesienie rodzinom wszechstronnej pomocy. Niech wam Bóg błogosławi.
Ruch „Wiara i Światło”, wielka służba w imię Chrystusa człowiekowi cierpiącemu. Ruch ten wyrasta z tego zjawiska, jakim dla Kościoła jest Matka Niepokalana. Jej Sercu, w uroczystość Bożego Serca Jej Syna, zawierzam tych wszystkich, którzy potrzebują pomocy, i tych, którzy im tę pomoc niosą. Ruch „Światło-Życie” oraz Służba Liturgiczna łączy się dla mnie z pamięcią śp. ks. Franciszka Blachnickiego. Jest to ruch związany z moją biskupią młodością. Pamiętam spotkania w Nowym Targu przy pierwszej pielgrzymce, pamiętam duchowe dary, jakie ofiarowali wtedy wasi starsi bracia i siostry Kościołowi. Wasze pokolenie przedłuża tę tradycję, pragnie wejść w trzecie millennium chrześcijaństwa, unikając wad i grzechów poprzez pracę nad sobą, pielęgnowanie cnót, zwłaszcza abstynencji, prawdomówności, odwagi i męstwa. Polska i świat u progu trzeciego tysiąclecia potrzebują ewangelicznego zaczynu.
Są tu obecni również drodzy nasi harcerze z ich bogatą tradycją miłości Boga, bliźniego i Ojczyzny, z ich hasłem: „Czuwaj!”
Jeszcze jedno znamienne wydarzenie. Na początku Mszy św. znakiem krzyża św. zostało zainaugurowane i rozpoczęło ewangelizacyjną działalność Radio Diecezji Płockiej. Pierwsza katolicka rozgłośnia radiowa w Polsce. Vivant sequentes! Niech żyją następcy! Jak widać, niemało jest tych pozdrowień dla Mazowsza, dla diecezji płockiej. Przez tyle wieków nazbierało się i nie wiem, czy to już wszystko.
Jeszcze jedno małe rozliczenie wypada nam tu zrobić, mianowicie we Włocławku powiedziałem na końcu: „Dziękujemy ci, deszczu, żeś przyszedł dopiero pod koniec Mszy św.” Tutaj wypada powiedzieć: „Dziękujemy ci, deszczu, żeś ustał na początku”.
Drodzy bracia i siostry, do wszystkich mówię słowa Apostoła: „Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich” (1 …
oczy_szeroko_otwarte shares this
- Report
Remove share
SŁOWA,KTÓRE KARMIĄ,KRZEPIĄ,PROWADZĄ... II.
Niech Imię Pana będzie błogosławione teraz i na wieki
Psalm 113More
SŁOWA,KTÓRE KARMIĄ,KRZEPIĄ,PROWADZĄ... II.
Niech Imię Pana będzie błogosławione teraz i na wieki
Psalm 113
Niech Imię Pana będzie błogosławione teraz i na wieki
Psalm 113
Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną!
DEKALOG - JAN PAWEŁ II
Nie będziesz brał Imienia Pana Boga twego nadaremno
Nie będziesz brał Imienia Pana Boga twego nadaremno
Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
Czcij ojca twego i matkę twoją
Czcij ojca twego i matkę twoją
Nie zabijaj
Nie zabijaj
Nie cudzołóż
Nie cudzołóż
Nie kradnij
Nie kradnij
Nie będziesz …More
Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną!
DEKALOG - JAN PAWEŁ II
Nie będziesz brał Imienia Pana Boga twego nadaremno
Nie będziesz brał Imienia Pana Boga twego nadaremno
Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
Czcij ojca twego i matkę twoją
Czcij ojca twego i matkę twoją
Nie zabijaj
Nie zabijaj
Nie cudzołóż
Nie cudzołóż
Nie kradnij
Nie kradnij
Nie będziesz mówił fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu twemu
Nie będziesz mówił fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu twemu
Nie pożądaj żony bliźniego twego
Nie pożądaj żony bliźniego twego
Nie pożądaj żadnej rzeczy, która jego jest
Nie pożądaj żadnej rzeczy, która jego jest
Oraz „Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą” (...), a „swego bliźniego jak siebie samego” (Mk 12, 30-31; por. Pwt 6, 4 n.; Kpł 19, 18). To największe przykazanie jest jedno i jest zarazem dwoiste: obejmuje Boga i ludzi, a wśród ludzi — bliźnich i siebie samego. W ten sposób Bóg spotyka się w tym przykazaniu ze swym obrazem i podobieństwem, którym jest każdy człowiek.
Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym ...
DEKALOG - JAN PAWEŁ II
Nie będziesz brał Imienia Pana Boga twego nadaremno
Nie będziesz brał Imienia Pana Boga twego nadaremno
Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
Czcij ojca twego i matkę twoją
Czcij ojca twego i matkę twoją
Nie zabijaj
Nie zabijaj
Nie cudzołóż
Nie cudzołóż
Nie kradnij
Nie kradnij
Nie będziesz mówił fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu twemu
Nie będziesz mówił fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu twemu
Nie pożądaj żony bliźniego twego
Nie pożądaj żony bliźniego twego
Nie pożądaj żadnej rzeczy, która jego jest
Nie pożądaj żadnej rzeczy, która jego jest
Oraz „Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą” (...), a „swego bliźniego jak siebie samego” (Mk 12, 30-31; por. Pwt 6, 4 n.; Kpł 19, 18). To największe przykazanie jest jedno i jest zarazem dwoiste: obejmuje Boga i ludzi, a wśród ludzi — bliźnich i siebie samego. W ten sposób Bóg spotyka się w tym przykazaniu ze swym obrazem i podobieństwem, którym jest każdy człowiek.
Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym ...
oczy_szeroko_otwarte
- Report
Change comment
Remove comment
DEKALOG - JAN PAWEŁ II - cały dekalog
